Een verslagje vanuit Aalter – 18 januari 2020
Hallo iedereen,
Chapeau aan iedereen die het beste van zichzelf gegeven geeft op de 24km,
Op de 47,3 was het spannend. Het was schitterend weer, het parcours was veel droger en toegankelijker dan anders. Ook de nieuwe lus was een leuke ervaring.
Samen met Jeroen van start gegaan, voor mij leek hij de gedoodverfde winnaar met al die kilometers in de benen. Anders zou die plaats naar Bart Verschaeve gaan, die dit jaar in topconditie was, maar jammer genoeg is hij op het werk door zijn knie gegaan, spoedig herstel,
Na een goeie10 km gestopt om een iets te dikke pull uit te spelen, terwijl we daar zaten passeert Rudy op nauwelijks een halve minuut, gezellig keuvelend in een groepje, nog iets later was Luc Maes daar ook al. Na een km of drie was de rang opnieuw hersteld.
Tijdens een slippertje na een inhaalmanoeuvre schiet er iets in Jeroen zijn rug en besluit hij na de tweede stop om het iets rustiger te doen. Ik lig zowaar op kop, …
Aan de laatste stop , km 37, beginnen de km toch wat te wegen, 5 minuten pauze, even eten en drinken en aan het laatste deel beginnen. Net als ik moeizaam vertrek komt Jeroen binnen vergezeld van een frisse Rudy.
Mijn tempo zakt en na een km of vijf komt frisse Rudy aardig dichtbij, ik overleef moeizaam een modderstroom en een akker, eenmaal op de baan wordt ik door Rudy gepasseerd die precies nog niet vermoeid is,
Verdienstelijk gewonnen Rudy, met de glimlach geklopt,
Dit was zijn90e marathon, die 100 zullen lukken
Groeten bart
